Posługa Kanoników Regularnych Laterańskich - jak sama nazwa wskazuje - związana była z bazyliką św. Jana na Lateranie, gdzie mieściła się stolica biskupa Rzymu. Na nich spoczywał obowiązek dbania o liturgię pod przewodnictwem Papieża. Do dzisiaj liturgia zajmuje centralne miejsce w duchowości tego zakonu.
W blisko już tysiącletniej historii w różnych miejscach na świecie właśnie ta forma posługi ludowi Bożemu stała się jedną z najważniejszych ich misji.
"Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne" - według tych słów z Dziejów Apostolskich pragnął żyć św. Augustyn, który założył pierwsze zgromadzenie księży wybierających życie wspólnotowe. To jego duchowość wywarła decydujący wpływ na Kanoników Regularnych Laterańskich, jego regułę przyjęli za swoją. Pierwsze wspólnoty kanonickie zaczęto zakładać w IV i V wieku. Jednak struktury zakonu kanoników wykształciły się dopiero w wieku XI. Rok 1059, kiedy odbył się synod laterański, przyjmuje się za datę uporządkowania zakonnych struktur. Co ciekawe, z tego zakonu wywodzi się około stu świętych i błogosławionych.
Obecnie w Polsce istnieje 13 kanonickich klasztorów, które podzielono na pięć kanonii: w Krakowie, Drezdenku, Ełku, Gietrzwałdzie i Mstowie. W Krakowie bije serce polskich Kanoników Regularnych Laterańskich. Przy kościele Bożego Ciała na Kazimierzu (wówczas pod Krakowem) osadził ich w 1405 roku król Władysław Jagiełło. Od tego czasu sprawują pieczę nad tym miejscem. W 1952 roku została utworzona prowincja polska, jej dom prowincjalny znajduje się właśnie w Krakowie. Papież Jan Paweł II podniósł ich kościół do godności bazyliki mniejszej. To tutaj w bocznym ołtarzu po lewej stronie spoczywają doczesne szczątki przyszłego świętego Stanisława Kazimierczyka.
Małgorzata Bochenek