Dorota Bocheńska, gdy cierpiała na nabrzmienie kości i stóp z wrzodami i ranami tak, że z powodu wielkiego bólu bardzo była osłabiona, uczyniła ślub udania się do grobu pobożnego Ojca Stanisława ze Mszą św., świecą i nogą woskową: od razu choroba ustąpiła i z łóżka powstała, jednak puchlizna, wrzody i rany na nogach i goleniach nie ustąpiły przez cały tydzień, gdyż zaniedbała wypełnienia ślubu. Lecz od razu gdy tylko ślub wypełniła, bezpośrednio przy grobie pobożnego Ojca, całkowicie wróciła do zdrowia (ropne zapalenie kości goleni).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz